विजयादशमी २०६८को शुभकामना.....

हट्यो सारा हिलो मैलो, हरायो पानीको वर्षा, भवानीको भयो पूजा चल्यो आनन्दको चर्चा, जहाँ जाउँ उतै भन्छन्, दशै आयो दशै आयो यही आनन्द चर्चाले सबै संकट बिर्सायो यही आनन्द चर्चाले सबै संकट बिर्सायो ... टीका होस निधारमा , जमरा होस कानमा, सुख होस परिवारमा , शान्ती होस देशमा , पुरा होस मनोकामना, यही छ विजयादशमी २०६८को शुभकामना

विजयादशमिको हार्दिक मंगलमय शुभकामना.''.....

झुल्लकियोस दैलो दैलोमा अधँयारो चिरी ज्योति धेरै भो खुशी निभेको आउ उषा लाली पोती पसिना माग्ने माटो रगतको छिटामा रँमदैन शरम र शिप कदर भए फल्छ यही मोती सदभाबको बाता ले आस्थाको छानो कसम झरी छेकिन्छ कँहा आर्काको छातामा ओती भोक किन्न सकिदैन चौरासी बेन्जन भए नि अऋत हुन्छ बरु पसिनाले कमाको रोटी खुशीको "जमरा" पलाओस् हर नेपाली मनमा अटल होस् शान्ति बिबेक देउ सरास्वती ।। दैलो दैलोमा अधँयारो चिरी ज्योति धेरै भो खुशी निभेको आउ उषा लाली पोती पसिना माग्ने माटो रगतको छिटामा रँमदैन शरम र शिप कदर भए फल्छ यही मोती सदभाबको बाता ले आस्थाको छानो कसम झरी छेकिन्छ कँहा आर्काको छातामा ओती भोक किन्न सकिदैन चौरासी बेन्जन भए नि अऋत हुन्छ बरु पसिनाले कमाको रोटी खुशीको "जमरा" पलाओस् हर नेपाली मनमा अटल होस् शान्ति बिबेक देउ सरास्वती ।।

जन्म दिनको हार्दिक मंगलमय शुभकामना........ जन्म दिनको हार्दिक मंगलमय शुभकामना........

-जन्म दिनको उपलक्ष्यमा हार्दिक
मंगलमय शुभकामना ब्यक्त गर्दछु


शुभकामना छ यो जन्मदिनमा खुशीले भरियोस....... बधाई पनि धेरै छ कामना कष्ट सारा हरियोस....... युगयुग भरियोस क्रीर्ती सुनाम देख्न पाइयोस....... हरेकसाल हजुरको शुभकामना लेख्न पाइयोस.......

''बाबुराम भट्टराई को जिवनी''

२०२७ को वैशाख २० गते दिउँसो ।
गोर्खाको पहाडी भेगको एउटा मिडिल
स्कुलमा कक्षा चलिरहेका छन् । कक्षा ७
माएउटा भर्खर जुँगालेनिहुँ
खोजिरहेको खिरिलो युवा अंग्रेजी पढाइरहेको छ । आज
बिहानैदेखि एउटा उत्सुकता मनमा छ,
जसका बारेमा धेरै विद्यार्थीलाई अनुमान छैन ।
बिहानै गाउँको प्रधानको छोरा हरि ढकालले
एसएलसीको रिजल्ट भएको खबर सुनाएर गएको छ।
शिक्षक जो, गोर्खाको अमरज्योति मिसन
स्कुलको विद्यार्थी हो, उसलाई रिजल्टमा त्यति धेरै
चासो त छैन, तर कृष्णले गीतामा जति शब्द खर्चिएर
'कर्म गर फलको आशा' नगर भने पनि जाँच
दिएको विद्यार्थीलाई रिजल्टको पर्खाइ भई नै
हाल्छ । सो, यो तीन महिने शिक्षकलाई पनि चासो छ
। अमर ज्योतिको एउटा विद्यार्थी चाँडै गाउँ
फर्कियो । र, उसले एउटा खबर सुनायो । अब
शिक्षकको खुल्दुली झन् बढ्दो छ । साढे दुई बज्यो,
गाउँबाट रेडियो स्कुलमा आयो । र,
कक्षा लिइरहेको शिक्षकबाहिर निस्किएर
रेडियो सुन्न थाल्यो । रेडियोले भन्यो- 'आज
प्रवेशिका परीक्षाको नतिजा सार्वजनिक भयो ।
नतिजा अनुसार अमर ज्योति हाइस्कुल,
गोर्खा लुइँतेलका बाबुराम भट्टराई सर्वप्रथम
भएका छन्' । समाचारले शिक्षकको अनुहार
चहकिलो भयो । तर, रेडियो फिर्ता गरेर ऊ
पुनः कक्षामा प्रवेश गर्यो र बाँकी पाठ
पढाउनथाल्यो ।
चालीस वर्षपछि ललितपुरको एकान्तकुनामा त्यस
दिनको स्मरण गर्दा पनि डा. बाबुराम
भट्टराईको अनुहारको भाव तटस्थ थियो ।डाँडै-
डाँडाले घेरिएको रिङरोडबाहिरको ललितपुरलाई
बादलले आज निकै नजिकबाट घेरा हालेको छ । सेतो,
कालो र फुस्रो बादलका झुप्पाहरू गुजुमुज्ज भएर
सहरतिर ओर्लिन लागेजस्तो देखिन्छ । घरभित्र सौम्य,
शालीन मुद्रामा भेटिएका डा. भट्टराई
पनि बादलजस्तै शान्त देखिन्छन् । कोठामा माक्र्स,
एङ्ग्लेल्स, लेनिन, माओको फोटो लहरै टाँगिएका छन् ।
तलपट्टि माओवादीले प्रस्ताव गरेको संघीय
नेपालको नक्सा छ । पछि उनले बताए, यो नक्सा मैले नै
डिजाइन गरेको हुँ । यस नक्साअनुसार उनको गाउँ अब
तमुवान राज्यमा पर्नेछ, जसको सदरमुकाम उनले
पोखराघोषित गरेका छन् । देशमा आजसम्म थुप्रै
विद्यार्थी एसएलसीमा बोर्डफस्ट भए । तर, बाबुराम
भट्टराईको जस्तो बोर्डफस्ट ग्ल्यामर न कसैको छ न
हुने देखिन्छ ।
उनी उपत्यकाबाहिरका पहिलो बोर्डफस्टका रूपमा
मात्र उनी प्रसिद्ध छैनन्, कहिल्यै दोस्रो नहुने
जिनियसका रूपमा उनी अझ बढी प्रख्यात छन् ।
कसरी भइन्छ सधैं फस्र्ट ? यो मेरो मुख्य प्रश्न थियो ।
उनले सजिलो उत्तर दिए- रुचि,लक्ष्य र मिहिनेतले ।
तर, यति छोटो उत्तरले म मान्ने मुडमा थिइनँ । मलाई
उनको पहिलो कक्षादेखिको पूरै कथा सुन्नु थियो ।
उनले सुरु गरे । मैले पढ्न सुरु गर्दा हाम्रो गाउँमा स्कुल
थिएन । ल, यो त अनौठो भयो, के बाबुराम भट्टराई
बिना स्कुलका फस्र्ट हुन् त ? त्यसो त होइन,
मेरा जेठा बा हरिप्रसाद भट्टराई ज्योतिष
हुनुहुन्थ्यो । उहाँले नै मलाई पहिलोपटक
संस्कृतका श्लोक पढाउनुभएको हो, उनले भने ।
पुस्तकको पहिलो संगत चाहिँ यिनले मुहूर्त
चिन्तामणि बाट गरे । मैले रुद्री, चण्डी पढिनँ, ६-सात
वर्षको उमेरको कथा सम्झीए ।१८
सालमा उनको गाउँमा एउटा नयाँ 'चिज'
को थालनी भयो । नेपाली सेनाबाट बर्खास्त
भएका भक्तबहादुर भुजेल गाउँका फुच्चेहरूलाई
कखरा चिनाउन तम्सिए । एकदिन उनले
गाउँको चौतारामा गाउँका बच्चा जम्मा गरेर
भर्ना लिए, बाबुराम बिस्तारै रोमाञ्चित हुँदै
गएका छन् । टाउकाको रंग तिलचामलेबाट
अलि अघि बढेपछि मान्छे
पुराना कुरालेबढी उत्साही हुन्छ ।
यी माओवादी नेता पनि त्यस्तै देखिए ।
कक्षामा सातवर्षका बाबुरामदेखि २०-२२
वर्षसम्मका विद्यार्थी थिए । भुजेलगुरु
टुटेफुटेको अंग्रेजी पनि बोल्थे र हरेक बिहान हामीलाई
पिटी खेलाउँथे, उनले भने ।
चौतारी कक्षाको केही महिनामा भुजेल गुरुको स्कुल
एउटा छाप्रोमा सर्यो । एक वर्ष
जतिको छाप्राका बासपछि अब उनी औपचारिक स्कुल
शिक्षाका लागि तयार भए ।
घरदेखि अढाई घन्टा पैदल
दूरीमा रहेको लुइँटेलमा क्रिस्चियन मिसनरीहरूले
नयाँ स्कुल खोले । बाबुराम त्यतै डेरा लिएर बस्ने
गरी घरबाट बिदा भए । स्कुलले सुरुमै उनलाई तीन
कक्षामा भर्ना लियो । तर,
यहाँ पनि स्कुलचाहिँ थिएन । पहिलोपटक
चौतारामा भर्ना भएको म ०१९ साल फागुन २० गते
दोस्रोपटक आँपको बगैंचामा भर्ना भएँ, उनले सुनाए ।
केही समय बगैंचामा पढेपछि स्कुलको भवन बन्यो । चैत र
वैशाख दुई महिना पढेपछि जेठमा उनी तीन
कक्षाको अर्धवाषिर्क परीक्षा दिन तयार भए ।
नतिजा आयो, बाबुरामको जिन्दगीभर फस्र्ट हुने
रेकर्डको खाता यहीँबाट खुल्यो। म फस्र्ट भएँ र तुरुन्तै
चार कक्षामा बढुवा भएँ, उनले बताए । जेठबाट सुरु
भयो कक्षा चारको पढाइ । मंसिरमा उनले
आफूभन्दा चार
महिनादेखि त्यही कक्षामा पढिरहेका साथीहरूसँग
परीक्षा दिएँ । र, नतिजाले उनीबाहेक सबै
आश्चर्यमा परे,फेरि पनि पहिलो हुने
विद्यार्थीको नाम बाबुराम नै थियो । पाँच
कक्षामा यिनको कक्षामा एउटा विद्यार्थी थपिए ।
ती थिए, उपेन्द्र देवकोटा । अर्को प्राइमरी स्कुलबाट
आएका यी देवकोटा पनि तेज विद्यार्थी मानिन्थे ।
दस कक्षासम्मै बाबुराम पछिको दोस्रो भएर यिनले
यसको पुष्टि पनि गरे । उपेन्द्र सधैं दोस्रो हुन्थे ।
उनको र मेरो नम्बरमा प्रायः सय नम्बर भन्दा बढीकै
अन्तर हुन्थ्यो,उनको र तेस्रोको बीचमा पनि यति नै
फरक हुन्थ्यो, बाबुरामले भने । सय
भन्दा बढीको यो अन्तर दस कक्षामा तोडियो ।
उपेन्द्रको र मेरो टेस्टमा ६९ नम

आफन्तैको विश्वासमा परेर धोका पाएर:नियोगको शरणमा

तनहुँ डोरफेदी ६, खोराडीका १८ वर्षिय
क्षितिज आले मगर पनि २५ अगष्ट नियोग आईपुगेका छन्
। अयूष ईन्टरनेशल ओभरसिज प्रा.लि काठमाण्डौका
शाखा कार्यालय पोखरामा ९५ हजार तिरेर
रोजगारका लागि दोहा आएका आले मगर भने अफिस
व्वाईमा आएका वताए । उनी ११ कक्षा भर्ना भएर
पढाई छाडेर आएका वताए । खासै केही कामको अनुभव
नभएर अफिस ब्वाईमा आएको वताए ।
काम सजिलो र भित्र हो भनेर स्थानिय
एजेन्टको विश्वासमा म्यानपावर
कम्पनीमा पैसा वुझाएर आएको आले मगरलाई पनि ८ सय
रियाल तलव, खाना र वस्नको सुविधा र
ओभरटाईमको प्रलोभनमा चिनजानकै मान्छेवाट
धोका दिएका वताए । उनलाई अफिसको काम भने
पनि अरवीको घरमा गाडी सफा गर्ने, गार्डेनमा काम
गर्नुपर्ने र
घरायसी काममा लागएपछि उनि घरको काम छोडेर
नियोगको शरणमा आएका हुन् ।
उनि पनि भनेका जस्तो काम र तलव नपाए पछि नेपाल
फर्कन आशयले नियोगको शरणमा आएका हुन् ।
नेपालमा म्यानपावर एजेन्टले भनेको जस्तो तलव र काम
नभएपछि उनि पनि फर्कन लागेका हुन् । उनि अगष्ट १३
तारिख नेपालवाट दोहा आएका हुन् भने १४ तारिखवाट
नै अरवीको घरमा काम गर्न थालेका हुन् लगभग ११ दिन
काम गरेर छोडेर आएका वताए । दुवै
आफन्तैको विश्वासमा परेर धोका पाएका पिडीत हुन् ।
अहिले विभिन्न म्यानपावर र स्थानिय एजेन्टले आºनै
नातेदार नजिकका आफन्तलाई फसाएर वैदेशिक
रोगजारीमा पठाउन गरेको देखिएको छ ।
आफन्तैको विश्वासमा परेर
धोका पाएका यी पिडीतलाई उद्धार र पिडक
कारवाही गर्ने प्रतिवद्धता नेपाली नियोगले
जनाएको छ ।